Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ντανλοφ το ελαφάκι (μια χριστουγεννιάτικη ιστορία)



Μια φορά και έναν καιρό, στο χωριό του Αη Βασίλη που βρίσκεται μέσα στη μέση του πουθενά στον Βόρειο Πόλο, γεννήθηκε μέσα σε ένα στάβλο ένα ελαφάκι. Γύρω από τη μαμά ελαφίνα που πονούσε πολύ είχαν μαζευτεί πέντε ελάφια μεγάλα που προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν. Με ένα τελευταίο σπρώξιμο το ελαφάκι ήρθε στο κόσμο. Άνοιξε αμέσως τα ματάκια του και κοίταξε τη μαμά του. Εκείνη άρχισε να το γλύφει για να το καθαρίσει και όλα τα ελάφια είπαν πόσο όμορφο ήταν.
Ο καιρός περνούσε και το ελαφάκι μας μεγάλωνε. Παρακολουθούσε τη μαμά του και τα υπόλοιπα ελάφια στο καθημερινό τους πρόγραμμα. Τους έβλεπε να τρέχουν, να τρώνε πολύ, να κοιμούνται αρκετά. Παρατηρούσε πως το σώμα τους γινόταν πιο σφιχτό, τα πόδια τους πιο δυνατά και κάποια στιγμή ρώτησε τη μαμά του: «γιατί το σώμα μου δεν είναι όπως το δικό σας; Γιατί τα πόδια μου δεν είναι τόσο δυνατά όσο τα δικά σας;». «Έχουμε μια ιερή αποστολή μωρό μου. Κάθε χρόνο ταξιδεύουμε με τον Αη Βασίλη σε όλο τον κόσμο για να μοιράσει τα δώρα σε όλα τα παιδάκια. Τραβάμε το έλκυθρο και θέλει πολλή δύναμη για να το κινήσουμε. Για αυτό το λόγο γυμναζόμαστε και τρώμε αρκετά καλά», «Θέλω και εγώ να έρθω μαζί σας», «Είσαι μικρός ακόμα. Να μεγαλώσεις πρώτα γιατί είναι επικίνδυνο. Κάνε υπομονή». Έτσι το ελαφάκι συνέχιζε να παρακολουθεί θλιμμένα.
Ο χρόνος κυλούσε και πλησίαζαν τα Χριστούγεννα. Στο εργαστήριο του Αη Βασίλη οι ρυθμοί εργασίας ήταν ξέφρενοι. Έπρεπε όλα τα παιχνίδια να ήταν έτοιμα την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο Αη Βασίλης επιθεώρησε τα ελάφια και ικανοποιημένος για την άψογη φυσική κατάσταση που τα βρήκε, χαμογέλασε και έφυγε από το στάβλο. Λίγο πριν περάσει την πόρτα, τον πλησίασε ο Ντάνλοφ. Έτριψε το κεφάλι του στο χέρι του Αγίου και εκείνος τον χάιδεψε στο κεφαλάκι.
Ξημέρωσαν τα Χριστούγεννα και ο Αη Βασίλης από το προηγούμενο βράδυ είχε ετοιμάσει το έλκυθρο. Οι νάνοι φόρτωσαν τον τεράστιο σάκο με τα δώρα και έδεσαν τα ελάφια στις κατάλληλες θέσεις. Ο Αη Βασίλης ανέβηκε πάνω μαζί με δυο νάνους και φώναξε «ΧΙ ΧΑΙ ΧΟ». Τα ελάφια άρχισαν να καλπάζουν και σιγά σιγά καθώς επιτάχυναν, πέταξαν ψηλά στον ουρανό. Ο Ντάνλοφ έμεινε πίσω να τους παρατηρεί στεναχωρημένος. Καθώς όμως απογειώθηκε το έλκυθρο, ένα δώρο έφυγε από τον σάκο και έπεσε ακριβώς μπροστά στον Ντάνλοφ. Χωρίς δεύτερη σκέψη το πήρε στο στόμα του και άρχισε να τρέχει προς την κατεύθυνση που είχε πάρει ο Αη Βασίλης.
Έτρεχε, έτρεχε όσο μπορούσε πιο γρήγορα, με όλες του τις δυνάμεις για να τους φτάσει. Βγήκε από το χωριό και λίγο πιο κάτω μπήκε μέσα στο δάσος. Εκεί τα έχασε. Τα δέντρα γύρω του ήταν τόσο ψηλά που με τα κλαδιά και τα φύλλα τους έκρυβαν τον ουρανό και δεν μπορούσε να δει το έλκυθρο. Απογοητεύτηκε και στάθηκε λίγο να ξεκουραστεί. Σκεφτόταν και έκλαιγε όταν ξαφνικά πίσω από ένα θάμνο άκουσε ένα γρίλισμα. Μπροστά του στάθηκε ένας μεγάλος γκρίζος λύκος και του έδειξε τα μυτερά του δόντια. Ο Ντάνλοφ τρόμαξε και ο λύκος δεν έχασε ευκαιρία και του επιτέθηκε. Ο Ντάνλοφ νόμιζε ότι θα χάσει τη ζωή του όμως πάλεψε πολύ και κατάφερε με τα μεγάλα του κέρατα να πετάξει τον λύκο πάνω σε ένα θάμνο με αγκάθια. Ο λύκος ούρλιαξε από τον πόνο και έφυγε τρέχοντας μακριά. Με κάποιες γρατζουνιές και μικρές πληγές, ο Ντάνλοφ συνέχισε να ψάχνει μυρίζοντας τον αέρα για τον Αη Βασίλη.
Στο μεταξύ όμως στο έκλυθρο ο ένας νάνος έκανε μια τελευταία καταμέτρηση των δώρων. «Άγιε μου Βασίλη, μετρώ ξαναμετρώ και λιγοστά μου βγαίνουν. Λείπει ένα». Αμέσως ο Άγιος Βασίλης φώναξε «ΧΟ ΧΑΙ ΧΙ» και το έλκυθρο προσγειώθηκε στη γη. Οι νάνοι άδειασαν το σάκο και βάλθηκαν να μετρούν από την αρχή.
Ο Ντάνλοφ καθώς προχωρούσε ένιωθε πιο έντονη τη μυρωδιά. Άρχισε να τρέχει ξέροντας ότι πλησιάζει. Ήξερε ότι κάπου εκεί κοντά ήταν το έλκυθρο.
Και να!!! Εκεί στο μεγάλο ξέφωτο είδε το έλκυθρο και όλα τα δώρα στη γη και τους νάνους να τριγυρίζουν και να φωνάζουν. Μάζεψε όσες δυνάμεις του απέμειναν και έτρεξε ακόμα πιο δυνατά κρατώντας το δώρο στο στόμα του. Έφτασε τον Άγιο Βασίλη και άφησε το δώρο στα πόδια του. Εκείνος ξαφνιασμένος το πήρε από κάτω και κοίταξε τον Ντάνλοφ. Γονάτισε και τον αγκάλιασε από το λαιμό. Σηκώθηκε και τον έδεσε μαζί με τα υπόλοιπα ελάφια στο έλκυθρό. Φώναξε «ΧΙ ΧΑΙ ΧΟ» και απογειώθηκε.
Ο Ντάνλοφ κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και γεμάτος χαρά και συγκίνηση πέταξε μαζί με τα υπόλοιπα ελάφια για το μεγάλο ταξίδι.

2 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Χρόνια πολλά εύχομαι και σε σένα με υγεία, όλους τους αγαπημένους γύρω σου και πολλή έμπνευση για να γράφεις. Σε φιλώ!

      Διαγραφή