Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Απόγνωση (συνέχεια)......


.... Την επόμενη μέρα ενημέρωσαν τον άντρα της για το θάνατό της. Έχασε τον κόσμο κάτω απο τα πόδια του και ένιωσε τύψεις για όσα έχει κάνει, για τον τρόπο που της έχει φερθεί όσο καιρό ήταν μαζί, για το οτι την αγνοούσε και τη θεωρούσε δεδομένη. Οργάνωσε τη κηδεία όσο μπορούσε καλύτερα πιστεύοντας οτι ίσως έτσι εξιλεωθεί λίγο. Ο ουρανός είχε φορέσει και εκείνος τα μαύρα του. Πυκνά τα σύννεφα και φορτωμένα με νερό έτοιμα να ξεπλύνουν τις τύψεις και τις βρωμιές του κόσμου. Μετά τη τελετή στάθηκε μόνος πάνω απο τον τάφο. Γονάτισε και έβαλε το κεφάλι του μέσα στα χέρια του. Έκλαιγε και ζητούσε συγνώμη. Το μόνο που ψέλλιζε ήταν αυτό. Συγνώμη.
Ξαφνικά ένας αέρας σάρωσε τα πάντα. Τα δέντρα με μεγάλη μανία χτύπαγαν τα κλαδιά τους. Ο τόπος σκοτείνιασε και μια μορφή ξεχώρισε στο βάθος.
Ήταν μια γυναίκα γονατισμένη στο έδαφος. Το δέρμα της κατάλευκο, ντυμένη με ένα μαύρο φόρεμα μακρύ όλο πιέτες και το πάνω μέρος του φορέματος φτιαγμένο απο μαύρη δαντέλα. Στο κεφάλι της φορούσε ένα καπέλο στολισμένο με ένα μαύρο τριαντάφυλλο και μαύρα φτερά. Σηκώθηκε αργά απο το έδαφος και τον πλησιάσε σαν να την έσπρωχνε ο άνεμος. Χωρίς να αγγίζει τη γη. Εκείνος τα έχασε. "Πως είναι δυνατόν;" σκέφτηκε. "Είσαι νεκρή!". Προσπάθησε να φωνάξει αλλά διαπίστωσε με φρίκη οτι είχε χάσει τη φωνή του. Γούρλωσε τα μάτια και έκανε βήματα προς τα πίσω.
Πριν προλάβει όμως να γυρίσει την πλάτη του και να τρέξει εκείνη έπεσε βίαια επάνω του, έχωσε το χέρι της στο στήθος του και του ξερίζωσε τη καρδιά. Έσβησε εκεί. Δίπλα απο τον τάφο της.
Το πρωί της επόμενης ημέρας τον βρήκε ο φύλακας του νεκροταφείου. Κάλεσε την αστυνομία και όλοι έφριξαν μπροστά στο θέαμα που αντίκρισαν. Η σωρός του μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο για να πιστοποιηθεί ο θάνατός του και οι έρευνες στράφηκαν σε ύποπτους για σατανιστικές τελετές.

5 σχόλια: